nolur!

bugün çok kötü oldum ya.hafta sonu bizimkilerle gezicez demiştim 1001 türlü olay geldi başımıza falan.ama çok eğlendik.

dönüşte de napalım napalım hadi manzarası olan bi yere gidelim.gittik oturuyoruz falan.herkesin sevgilisi var.ve tabii ki tahmin edilebileceği gibi bi benim yok.şu ana kadar hiç bu kadar kötü olmamıştım.

bizimkilerin hepsinin uzun süreli ilişkileri var.yani bu durum bayadır böyle.ama hiçbir zaman kendimi bu gece ki kadar yalnız hissetmedim.hepsi sevgilileriyle öpüşüp koklaşırken yanımda ben tektim ve etrafıma bakıyodum.

cidden ilk kez böyle oldum.ilk kez bu derece istedim biri yanımda olsun sarılsın.cidden sadece onun tenini, kokusunu ve sıcaklığını hissetmek istedim.anlamıyorum bu aralar neden böyle duygusalım.uzun süredir yalnız olduğum için mi , benim beğendiğim insanların hep sevgilisi olduğundan hiç bir zaman onlara karşı bi hamle yapamadığım için mi yoksa beni beğenenin dış görünümünü geçtim içinin de kötü olduğu için mi(?)yani aradığım "and they lived happily ever after " erkeğimi bulamadığım için kısaca.resmen şu an beynimde "aşkım" naraları dönüyo.

oof iyice kötü oldum.buraya yazmak rahatlatır sanıyodum daha da ağzıma sıçıldı gerçeklerle birebir yüzyüze gelinince.

nolur allahım arada bir şu kulunuda gör.ben de insan olarak mutluluğu hakediyorum.aşkı ,aynı anda sevmeyi sevilmeyi, kavuşabilmeyi.ben de güzel şeyler yazmak istiyorum buraya onu şu kadar şöyle seviyorum diye.nolur bunu yapabiliyim bi özel günümde de yanımda olsun o taptığım insan.her şeyimiz bir olsun.o ben olsun.ben o.biz olalım kısaca.biz..